Πίκοκ, Τόμας Λαβ

(Peacock, 1785 – 1866). Άγγλος ποιητής και μυθιστοριογράφος. Αν και γιος λονδρέζου εμπόρου, δεν είχε καθόλου κλίση στο εμπόριο. Νέος ακόμα έγραφε στίχους και σατιρικά μυθιστορήματα. Από το 1819 εργαζόταν στην Εταιρεία των Ινδιών, όπου έφτασε σε υψηλή βαθμίδα της υπαλληλικής ιεραρχίας. Η επαγγελματική του απασχόληση δεν τον εμπόδιζε να συνεχίσει να γράφει, κυρίως σατιρικά μυθιστορήματα, στα οποία διαφαίνεται ο έντονος ατομικισμός του συγγραφέα. Ο Π. ήταν εκτελεστής της διαθήκης του Σέλεϊ και η κόρη του παντρεύτηκε τον επίσης συγγραφέα και ποιητή Τζωρτζ Μέρεντιθ. Από τα έργα του τα αξιολογότερα τιτλοφορούνταιΤρελή Μαριάνα (1822),Οι ατυχίες του Ελφίνου (1829) και το Κάστρο του Κρότσετ (1831). Έγραψε επίσης τη μελέτη Οι τέσσερις εποχές της ποίησης (1820), έργο που προκάλεσε πολύ θόρυβο. Αντίθετες απόψεις με τον Π. είχε ο Σέλεϊ, για την υποστήριξη των οποίων και έγραψε τη μελέτη Υπεράσπιση της ποίησης (1821). O Άγγλος ποιητής Τόμας Λαβ Πήκοκ